Vučje - Opširnije

Vucje je propala industrijska varosica na 308 km. juzno od Beograda i 18 km. od Leskovca,u podnozju severnih padina Kukavice.Sledeci clanak o Vucju izdvojio sam iz maturskog rada brata svog brata Ivana Stojiljkovica
Naselje Vučje nalazi se 17 kilometara južno od Leskovca na obalama reke Vučjanke i Bačinskog potoka. Najveći broj kuća starog Vučja nalazi se podno same planine Kukavice, na njenim završnim obroncima. Naselje se proteže prema selu Brza i selu Nakrivanj, odnosno pravac istok-zapad. Kasnijim razvojem mesta nastajetzv. Novo Naselje u ravničarskom delu nekadašnjeg rečnog nanosa reke Vučjanke. Industrijalizacijom mesta, početkom šezdesetih godina naselje počinje da se širi izgradnjom novih stambenih zgrada niz sam tok reke Vučjanke. Mesto naseljavaju ljudi - kadrovi koji su nedostajali razvoju mesta : tekstilni inženjeri, doktori, prosvetni radnici i ostali profili kojih nije bilo medju starosedeocima.Dugo vreme ovo naselje nazivano je Kolonija.
Naselje postaje multietničko od Nemaca, Madjara, Čeha, Poljaka pa do ljudi iz svih krajeva Jugoslavije koji su se zapošljavali u industrijama koje su u to vreme doživljavala procvat.
Bučje, kako se prvobitno nazivalo Vučje, nastalao je dolaskom Slovena na ovo područje.Medjutim, tragovi življenja na ovom prostoru datiraju još iz doba neolita, a postoje i ostaci iz rimske epohe.
U pisanim trgovima naziv Bučje se pojavljuje u povelji knjeginje Milice još 1395.godine.
Nad Vučjem , sa pogledom na celu leskovačku kotlinu dominira Skobaljić grad, utvrdjenje izgradjeno krajem 12. ili početkom 13.veka. Ovo utvrdjenje nije slučajno tu izgradjeno.Nalazilo se na raskrsnici tadašnjih puteva, a jasan pogled ima čak do Leskovca, te mu ni jedna vojska nije mogla neopaženo prići. Kao utvrdjenje, imalo je strateški značaj za odbranu Novog Brda, tadašnjeg rudarskog centra u kojem se vadilo i zlato.
Vojvoda Nikola Skobaljić nije podigao grad ali ga je održavao i za njegovu vlast doživeo najveću slavu.Za ime Skobaljića postoje mnoga predanja ali i materijalni dokazi.
Padom Dubočice, odnosno dolaskom Turaka, oni su se ustremili na Novo Brdo. Stanovništvo Vučja za vreme Turaka nije mnogo maltretirano.
Nakon oslobodilačkih ratova nad Turcima, Vučje u ratovima prvom i drugom biva poštedjeno razaranja.
Prvi industrijski korak u Vučju učinjen je 1889.godine podizanjem gajtanare a potom fabrike štofova koju je izgradio Laza Teokarević. Prednosti za izgradnju su bile velika količina ogrevnog drveta sa Kukavice, meka voda reke Vučjanke za pranje vune, blizina već podignute hidrocentrale.
Izgradnjom fabrike, vila u engleskom stilu za stanovanje i repezentativnu za prijem gostiju, Laza Teokarević udara temelje industrijskog procvata Vučja te ono kasnije prerasta u opštinski centar.
Vučje je 1959.godine imalo 401 domaćinstvo i 1603 radnika u Tekstilnom kombinatu, da bi 1973. godine Kombinat imao 2 486 radnika.
Poljoprivredno-trgovinski konbinat ‘’Porečje’’ sa velikim kompleksima voćnjaka, toplom preradom voća i povrća, hladnjačom, destilerijom alkoholnih pića predstavlja danas nosioca i pokretača poljoprivredne proizvodnje ovog kraja.
Fabrika tekstilnih i elektromašina ‘’Fateks’’ danas, iako privatizovana, nastavila je sa proizvodnjom armature za betoniranje.
Trikotaža ‘’Vučjanka’’ deli sudbinu tekstilne industrije ali još uvek radi mada ne punim kapacitetima.
Pored benzinske pumpe postoji fudbalsko igralište, a u centru Vučja su košarkaško igralište i olimpijski bazen, dok iznad naselja postoji strelište.
Osnovna škola ‘’Bora Stanković’’ kao i srednja škola’’Svetozar Krstić-Toza’’ su obrazovne institucije u Vučju. Od ustanova kulture u sklopu Doma kulture, bioskopa je i biblioteka.U istoj zgradi je pošta, a preko puta Dom zdravlja.
Vucje po poslednjem popisu ima oko 3500 stanovnika.Varos deli sudbinu celog juga.Nije lepo videti dva hotela napustena i ruinirana,vilu Teokarevic ogoljenu do zidova i bez prozora,gde se lokalni narkomani nocu skupljaju i drogiraju,Vucjanku punu kojekakvog djubreta,tu u centru Vucja,puteve prepune rupa...Po meni Vucje ima ogroman turisticki potencijal i neki svoj smek,a do kraja godine bi trebalo da ponovo postane opstinski centar.8.jula pocinje i prvo Porecjansko kulturno leto,likovna kolonija na Jasickom ravnistu,a 7.jula je veliki sabor.Steta sto zbog obaveza nisam mogao da ostanem jos koji dan,da dozivim tu vasarsku atmosferu...
Kako god,evo slika zelenilom okupanog Vucja.